مأمور اشرف خان که از سر چرخی و کم زوری مینالید و یک کمی که پیاده میرفت نفس اش میسوخت، به بسیار مشکل پیسۀ فیس داکتر را برابر کد و رفت که خوده معاینه کنه تا ببینه که داکتر مریضی اش را چه تشخیص میکنه و بخاطر صحتمندی اش چه دوا و مشوره میته؟
معاینه خانه بیروبار بود و یک چند نفر هم در دهلیز ایستاده و منتظر نوبت خود بودند. بعد از یک ساعت و بیست دقیقه انتظار طاقت فرسا، نوبت مأمور اشرف خان رسید و بعد از یک معاینۀ مختصر و یک چند سوال کوتاه، داکتر، مرض اشرف خان را ناتوانی جسمی بنابر کم خوراکی تشخیص داد و گفت:
مأمور صاحب! شما باید هر روز صبح کمی سپورت کنین و بعداً صد گرام مسکه با مربا و یا عسل و یک بیضه تخم مرغ نیم بند و یک گیلاس شیر خالص با نان و کمی هم اگر میشه ماهی نوش جان کنین که اعصاب تان را هم آرام بسازد...
از طرف چاشت هم اگر یگان بشقاب قابلی و یا سالنی که گوشت و ترکاری داشته باشد، بد نیست و از طرف شب هم اگر میتوانید که یگان چیز های سبک مثل یخنی و سوپ ترکاری و جوس میوه و یا خود میوۀ تازه نوش جان کنین و غیر از اینها هر روز صبح قبل از ناشتا یک دانه کپسول اشتها ره هم بخورین و یک قاشق شربت ویتامین ها ره هم نوش جان کنین ... انشأالله گل واری صحتمند میشین و دوباره جان میگیرین و مشورۀ مه همی است که باید در مورد خوراک تان توجۀ جدی کنین !
مأمور اشرف خان نسخه ره گرفت و از معاینه خانه برآمد و در حالیکه پیاده به طرف خانه روان بود، با خود فکر میکرد که مشورۀ داکتر صاحب بسیار خوب مشوره بود ولی ای کاش ایی ره هم میگفت که پیسۀ ایی خوراک ها و مرغ و مسکه و مربا ره از کجا کنم؟؟؟ ... !!!
سلطان محمود غیاثی
چهار شنبه، 2013/09/25
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر