اگر لغزش کوه در بدخشان در زمان سعدی شیرازی «رح» اتفاق میفتاد، بدون شک این شعر مشهور خودش را چنین میسرائید:
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در بعضی ملک ها دزدان رهبرند
که در آفرینش ز یک گوهر اند
ولی بعضی انسان و بعضی خرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
پول و نانش را نمایند زهر مار
دگر اعضا را نماند قرار
ندهند گر از این مال به والی شار
تو که از محنت دیگران بی غمی
بگیر عکس و بزن وند و بخند یکدمی
نشاید که نامت نهند آدمی
چون از حق بدخشان خوردی کمی
سلــ(محـ(غیاثی)ـمود)ـطان
پنجشنبه، 2014/05/15
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر