۱۳۹۲/۹/۱۶

ضرب الچتل ها


خانه داره یک خانه ، بیخانه ره هیچ خانه ...
آب را ندیده و موزه را رنگ کردن ...
پیش طبیب چه میری ، زنگ بزن خودش میایه ...
آب که از سر پرید ، کالا ره چتل میکنه ...
آواز دُهل از دور آهسته شنیده میشه ...
آب در کوزه و ما پشت آب معدنی رفتیم ...
قصاب که زیاد شد ، بی اتفاق میشن ...
از کیسۀ خلیفه ، بالا میره ...
مهمان دوست خداست ، دشمن صاحب خانه ...
دستش به آلو نمیرسد ، زینه میماند
خرچ اگر از جیب مهمان بود، صاحب خانه خوش و خندان بود...
نو آمد به بازار ، زود فروخته شد ...
مزن به دروازۀ کس به انگشت که اگر برآمد وابحالت ...
اجل گرفته بمیرد ، بخاطریکه اجلش رسیده دگه ...
زخم شمشیر خوب میشه ، خدا از مرمی نگاه گنه ...
آزمایش شرط است و لیکن بری شیرین دارد ...

ده ده کجا ، نماینده مردم اش ده کجا ؟
پسر که نداشت نشانِ پدر ... حتماً طرف مادرش رفته دگه ....
بیادر به بیادر ... حسابش  جر و بنجر ...
قربان شوم خداره ... یک بام و ایقدر دیش آنتن هاره.
کوه به کوه نمیرسد ... بخاطری که از جای خود شور خورده نمیتانن ..
شمشیر که ده دست باغبان بیافتد ... باغ همسایه ره نیز قبضه میکنه.
سر زنده باشه ... سلمانی بسیار است.
تا احمق در جهان است ... جهان اینمی رقم گدودی و خیله خندی است دگه.
دنیا ره که آب بگیره ... واتر پمپ ده قصیش نیست.
بزک بزک نمر ... بی از او هم در عید قربان میکُشنت.
سیر از دل پیاده نمیایه و سوار از دل گشنه ...
خودشه ده قریه نمیمانن ... میگه مه پاسپورت خارجی دارم.
چراغی که ده خانه بسوزه ، بل برقش ده گردن صاحب خانه است.
شکم خالی ... قُر قُر میکنه.
چو ایستاده ای ... برو یک گیلاس آب بری مه هم بیار.
دیر آید درست آید ولی اگر بسیار دیر آید هیچ نیاید.
صدا از یک دست نمی براید ... یعنی یک دسته چک چک نمیشه .
در بیابان کفش نعمت کهنه شد ... مگر راه را نیافت.
سرش بوی قورمه میته ... بخاطریکه دست های خوده نا شسته ده سر خود میزنه.
پایت را برابر گلیمت دراز کو ... مگر اول کرمچ هایته بکش .. فامیدی ؟
نان و پیاز پشانی واز ... نخیر صاحب پیشانی ته ترش بگیر مگر پلو پخته کو .
مار گزیده از ریسمان دراز میترسد ... مگر ریسمان فروش هیچ نمیترسد.
مشک آنست که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید: به خدا که مال اصلی است.
از روی دوست سگ اش چیزی نمیگیت اگه نی ...
صبر تلخ هست و لیکن بر شیرین دارد .... تودانی خدا ؟
صد سر ره تر کرده یکی ره کل نی .... البت صحیح تر نمیکنه ...
سرکۀ مفت از عسل کرده شیرین تر است ... چشم ات روشن .
تا خدا شفا نته داکتر چی کرده میتواند ؟ ... هیچ ! فیس خوده گرفته میره .
خارپشتک بچه خود را میگه بخمل قیمت شده بچیم.
خون به خون شسته نمی شه ... ایی گپه مه هم میفامم تا پودر کالا نزنی نمیره.
مه چی میگم و دنبوریم چی میگه.
... خو اول دمبوریته سُر کو باز بزن ...

سلطان محمود غیاثی
  اپریل 2013

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر